سید مهدی شجاعی، از شهر سیرجان و خادم موکب حضرت سیدالشهدا، امسال بیستمین سفر خود به کربلا را تجربه کرده است. او که چهار سفر از این بیست سفر را در دوران اعتیاد گذرانده، اکنون شانزده سال است که پاک و با آرامش، قدم در مسیر زیارت و خدمت به زائران امام حسین (ع) می‌گذارد.

بازگشت از تاریکی به روشنایی

چهار سفر اول من به کربلا در حالی بود که درگیر اعتیاد به مواد مخدر بودم و در عراق روزهای سختی می‌گذراندم. اما از شانزده سال پیش پاک شده‌ام و با خیال راحت به این مسیر می‌آیم. این بار در بخش خبازی موکب فعالیت می‌کنم؛ جایی که علاوه بر تأمین نان موکب خودمان، نیاز سایر موکب‌های منطقه را هم برطرف می‌کنیم.
من سید طباطبایی هستم، هم پدر و هم مادرم سید هستند و حتی همسرم نیز سیده است. پدربزرگم و عموهایم در ایام محرم و صفر خانه‌هایشان را مشکی‌پوش می‌کردند و روضه می‌گرفتند. عشق به امام حسین از کودکی در وجودم بوده. همسرم همیشه مرا برای این سفر تشویق می‌کند و حتی وسایل سفرم را آماده می‌گذارد.

خدمت، برکتی برای زندگی

روز یازدهم یا دوازدهم حضور ما در عراق است و همچنان در حال خدمتیم تا وسایل را جمع کنیم و برگردیم. من دو دختر و دو نوه دارم و شغل اصلی‌ام تراشکاری است. خداوند زندگی ساده و قشنگی به من داده و هر چه خواسته‌ام عطا کرده است. به تجربه دیده‌ام که خدمت صادقانه در راه امام حسین بر زندگی و نسل انسان تأثیر می‌گذارد.
در مسیر پیاده‌روی صحنه‌هایی می‌بینیم که وصف‌کردنی نیست؛ از کودکان کوچک که دستمال یا بطری آب به زائران می‌دهند تا گوسفندی که بدون بند، قدم‌به‌قدم کنار صاحب نذرش راه می‌رود. این‌ها جلوه‌های ناب عشق و نذر در مسیر اربعین است. قدم‌هایم را به روح شهید حاج قاسم سلیمانی تقدیم می‌کنم.
کسی که بخواهد اعتیاد را کنار بگذارد، باید اول خودش بخواهد. وقتی این بار را زمین بگذاری، بی‌پروا می‌توانی سفر بروی و به کارهای نیک بپردازی. امروز در شهر و طایفه‌ام همه می‌دانند که محرم و صفر که می‌شود، راهی کربلا هستم.

سید محمد مشکوة الممالک / موکب فرهنگی رسانه ای عطش