اَبَر رسانه ای که رسانه می خواهد!

بیش از سه هزار موکب ایرانی و دهها هزار موکب عراقی و موکب های خدمت رسان دیگری از سایر کشورها و دوستداران سیدالشهداء(ع)ظرفیت عظیمی است که نمونه آن در هیچ کجای جهان یافت نمی شود. موکب هایی که در این دنیای به شدت مادی گرا و منفعت طلب، بدون هیچ چشمداشتی از دهها میلیون زائری که به عشق حسین و اولاد حسین(ع) پای در مسیر پیاده روی اربعین می گذارند، میزبانی می کنند. این نوع خدمتگزاری، جلوه ای بدیع از انسان دوستی و دیگر خواهی است. همان چیزی که بشر امروز سخت به آن نیازمند و محتاج است. این مدل مدیریت خدمت رسانی باید تبلیغ و بسط یابد، دیده شود و تمامی مردمان جهان اعم مسلمان و غیرمسلمان با آن آشنا شوند. مگر نه این است که می گوییم، اربعین مقدمه ظهور دولت عدالت گستر، جهان شمول موعود امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. بنابر این باید ظرفیت های فرهنگی، اجتماعی و انسانی این جریان در سطح جهانی رسانه ای شود. آیا براستی ما به عنوان شیعیان ایران اسلامی و یا شیعیان عراق و متولیان مربوطه در عتبات مقدسه،‌ توانسته ایم رسانه جامع و همه شمولی را برای این مهم ایجاد کنیم؟ واقعا کدام رسانه اربعین محوری است که فارغ از همه جهانیان، حداقل بتوانند شیعیان ایرانی، عراقی، پاکستانی، لبنانی، افغانستانی و امثالهم از آن استفاده کنند و با آن ارتباط مناسب برقرار کنند. واقعا جای یک یا چندین رسانه مردمی اربعینی چند زبانه و بین المللی در کنار هزاران موکب بزرگ و کوچکی که آب و نان و اسکان می دهند، خالی است. ما در موکب فرهنگی رسانه ای «عطش» گرچه بضاعت مان محدود است اما چند سالی است با این نگاه شروع کرده ایم، دیگر توانمندان و بزرگان این عرصه هم به صحنه بیایند، جای کار بسیار تا بسیار است.یونس فتحی

این پست را به اشتراک بگذارید

Facebook
Twitter
LinkedIn
Telegram
WhatsApp
Print